“Ik lees non-fictie om te leren, na te denken en verbanden te leggen”.

Ik kreeg dankzij dit boek meer inzicht in hebzucht, hoogmoed en narcistisch gedrag. Wat opvallend is, is dat deze eigenschappen juist váker voorkomen bij mensen met macht en roem. Dit vind ik niet kloppen. Waarom zijn onze leiders juist geen toonbeelden van integriteit?

Hier ligt een belangrijke rol voor het onderwijs, zo kun je meer geesteswetenschappen aanbieden wat leidt tot meer zelfinzicht en persoonlijke groei.

Nussbaum rekent genadeloos af met de vanzelfsprekende bevoorrechting die de ‘intelligentsia’ (de intellectuele elite) zich aanmeet, het onbestrafte narcisme in de wereld van de kunst en het machogedrag dat sporters en trainers vergiftigt. Nussbaum zegt dat de moed waarmee velen naar buiten zijn getreden wel tot hervormingen heeft geleid, maar dat geld en macht werkelijke rechtvaardigheid in de weg staan.

Niet alleen vertoont de wetgeving rond seksueel geweld nog altijd grote lacunes, we moeten ons ook veel meer richten op de verstoorde emoties die aan (seksueel) geweld en intimidatie ten grondslag liggen. ‘Intelligentsia’ en ’toppositie’ zijn na dit boek voor mij nog meer relatieve begrippen.

Misschien klinken deze termen wat ingewikkeld, maar de auteur heeft het boek echt heel goed geschreven en hij neemt je echt mee in zijn herinneringen en belevenissen. Hij laat zien dat het maken van minder goede keuzes maken er ook bij hoort.

Als je dan ook inzicht wil krijgen in hebzucht en waarom dit zo vaak voorkomt bij machtsposities, dan moet je dit boek zeker lezen! Het is echt een geweldig boek!

Graeber durfde een naam geven aan het verschijnsel van onzinbanen en onzintaal en doorprikte daarmee een nieuwe schijnwereld. Door de term ‘bullshitjobs’ voel ik me niet meer alleen wanneer ik dit fenomeen waarneem. Ik vind onzinbanen een nieuwe vorm van decadentie die tegelijkertijd ontmenselijkt en ik detecteer ze door dit boek vaker. Ik kreeg door dit boek weer hoop dat werk en arbeid wél zinvol en menselijk mogen en kunnen zijn en dat je niet hoeft mee te doen met gebakken lucht, schijnfuncties en hippe peptaaltjes.

“Bullshitjobs zijn een nieuwe vorm van decadentie.”

Ik raad het boek aan iedereen aan om bewust stil te staan bij ergerlijke kantoortaal, managementmodellen en de zin van een bepaalde job. Zodat we met elkaar de gebakken lucht en de alomtegenwoordige hoogdravendheid te kunnen doorprikken.

Het grootste inzicht uit ‘het valse leven’ is dat politiek vaak al in de huiskamer begint. Ute Scheub is dochter van een oud-SS’er, dit boek is het resultaat van haar onderzoek naar het nazi-verleden van haar vader. Het resultaat is een genuanceerd boek over de ‘daders’ tijdens de tweede wereldoorlog. Het boek is voor iedereen interessant om inzicht te krijgen in racisme, fascisme, extreem rechts. Het zijn namelijk niet per se ‘grote’, ‘verre’ dingen, integendeel: ze kunnen dichtbij gedijen en langzaam groeien. Ute Scheub toont dat vaak aan met schijnbaar kleine details en een opmerkelijke tekentaal.