Reden om non-fictie te lezen

Ik lees non-fictie voornamelijk voor de afwisseling met het lezen van romans. Je kunt diep ingaan op specifieke onderwerpen en op die manier je kennis verbreden. Er is een onuitputtelijke variatie van non-fictie boeken en, afhankelijk van je interesse, heb je de mogelijkheid om over (maatschappelijke) ontwikkelingen te lezen en een mening te vormen. Ik lees ook graag romans/literatuur, maar dat is vaak voor meerdere interpretaties vatbaar en daar heb ik niet altijd zin in. Non-fictie is voor mij dus een welkome afwisseling! Mijn top non-fictie boeken, gaan voornamelijk over geopolitiek.

Boek 1: The Room Where It Happened – John Bolton

John Bolton is van 9 april 2018 tot en met 10 september 2019 de National Security Advisor van president Donald Trump geweest. Bolton beschrijft hoe hij en andere naaste adviseurs vaak met de handen in het haar zaten omdat ze simpelweg niet wisten wat ze aan moesten met de grillen van de president. Dit boek heeft mij voornamelijk veel geleerd over de Amerikaanse diplomatie en geopolitiek van de afgelopen jaren, en hoe relaties die over decennia zijn opgebouwd, met enkele uitspraken weer jaren van reparatie nodig hebben.

Als je geïnteresseerd bent in geopolitiek en een inkijk wilt in het Witte Huis ten tijde van Trump, dan zou ik dit boek zeker lezen. Op een zeer vermakelijke maar professionele wijze – enige voorkennis is voor dit boek wel waardevol – schrijft Bolton bijvoorbeeld over de reactie in The West Wing wanneer Trump besluit dat hij Kim Jong-un wilt uitnodigen op het Witte Huis, hij bedenkt dat het een goed idee zou zijn om uit de NAVO te stappen, of voor ogen van gehele wereldpers zijn inlichtingendiensten onderuit haalt terwijl Vladimir Poetin grijnzend naast hem staat.

“Bolton werkte voor meerdere Amerikaanse presidenten, maar Trump heeft hem ongetwijfeld de meeste kopzorgen bezorgd. Absolute aanrader!”

Niet dat ik het altijd eens was met de zienswijzen van John Bolton zelf – hij is op zijn minst, nou ja, nogal conservatief te noemen –, geeft dit boek een minutieuze blik van een top level official met dagelijkse toegang tot de president. Bolton werkte voor meerdere Amerikaanse presidenten, maar Trump heeft hem ongetwijfeld de meeste kopzorgen bezorgd. Absolute aanrader!

Boek 2: We Need To Talk About Putin – Mark Galeotti

Mark Galeotti heeft al veel interessante boeken over Rusland geschreven. In dit boek behandelt hij een aantal misvattingen over de Russische president Vladimir Poetin en de manier waarop het Westen naar hem kijkt – vaak op een verkeerde wijze, volgens Galeotti. Mijn grootste inzicht is de manier waarop Rusland via bestaande, westerse machtsstructuren normen en waarden tegen ‘ons’ gebruikt en zich zo een weg baant in het dagelijks leven in westerse landen.

Het is een erg toegankelijk boek en Galeotti pleit zeker niet vóór Poetin, maar verduidelijkt wel een aantal zaken – met name over zijn motivaties en angsten – en houdt een spiegel voor. Het boek leert je ook hoe zijn achtergrond en levensgeschiedenis een rol speelt, zijn visie op de plaats van Rusland in de wereld en het perspectief dat ‘Rusland geen Mordor is, en Poetin geen Sauron’.

Boek 3: De Spion en de Verrader – Ben Macintyre

De Spion en de Verrader biedt mooie inzichten over paralellen met de huidige tijd en de geopolitieke situatie in de wereld, vergeleken met de internationale verhoudingen tijdens de Koude Oorlog.

Dit boek is zo spannend, dat je bijna niet zou geloven dat het non-fictie is. Het gaat over een Russische dubbelspion in Londen, werkzaam op de Russische ambassade tijdens de jaren ’70 en ‘80. Oleg Gordievski, die nog leeft en in het Verenigd Koninkrijk woont (dit is géén spoiler, haha) werkte in het geheim voor de Britse geheime dienst MI6, maar wordt uiteindelijk zelf verraden aan zijn eigen werkgever, de KGB, de geheime dienst van de Sovjet-Unie. Macintyre heeft, na zeer gedegen onderzoek en met een intrigerende schrijfstijl, een heel erg spannend boek geschreven over internationale spionage en de geopolitieke verhoudingen in de Koude Oorlog. Dit alles in een setting met ronduit bloedstollende scènes die rechtstreeks uit een boek van wijlen spionageschrijver John le Carré lijken te komen.

Het boek legt de internationale verhoudingen uit die tijd bloot en heeft een uitgebreid register waarin je alle codenamen van de personages nog eens kunt terugvinden – best handig om bij de les te blijven. Daarnaast wordt het plaatje helemaal compleet gemaakt met authentieke foto’s van personages en worden sommige gebeurtenissen verduidelijkt aan de hand van gedetailleerde kaarten. Zo is de uiteindelijke – en definitieve – ontsnapping van Gordievski uit de Sovjet-Unie een van de meest bloedstollende gebeurtenissen uit het boek. Wat voor rol een zakje cheese-onion chips en een volle babyluier hierbij speelt…?

Door de combinatie van geopolitiek en spionage, die leest als een thriller maar toch echt non-fictie is, is dit tot nu toe mijn favoriete non-fictie boek in dit genre!